Nu de eerste zonnestralen wat langer blijven hangen en de temperaturen stijgen komt ook dat fantastische lentegevoel het land en ons leven weer binnenwaaien. Zoals elk jaar opnieuw.
Vorige week toen ik in de stad was zag ik mensen in zomerse outfit doorheen de straten flaneren, zonnebril stevig op de snoet geplant. De terrasjes zaten vol en ik zag mensen overal om me heen genieten, opladen, openbloeien.
Wat een mooi zicht was dat! Het maakte me vrolijk.
Dat is één van de fantastische effecten die de komst van de lente heeft. Wanneer alles om ons heen in blad en bloesem komt, en de doffere kleuren in de natuur doorspekt worden met wit, groen, geel en roze, lijkt het alsof we zelf ook weer openbloeien.
Alsof ook wij ons hoofdje opheffen en naar de zon richten. We voelen energie bruisen die we verloren achtten. We gaan vol goede moed en geestdrift aan de slag om grote kuis te houden in onze omgeving, wat vaak ook wel een veruitwendiging is van een innerlijke opkuis die bezig is.
Wat neem je mee de toekomst in en wat mag achterblijven. Of, om het met de woorden van Marie Kondo te zeggen: “What sparks joy?”. Het is een periode waarin je de stapstenen voor de komende maanden vorm kan geven.
Of althans … dat is wat er kán gebeuren in de lente. Het cliché is daarom niet voor iedereen van toepassing. Soms kan je die stroom aan energie (nog) niet voelen. Maakt wat je hierboven leest je net kwaad of verdrietig en herken je jezelf er nu niet in. Misschien voelt het alsof je batterijen helemaal nog niet aan het opladen zijn. En vraag je je af wanneer het wel zal komen.
Zonder dit direct te willen ombuigen of oplossen, kan je volgende oefening uitproberen. Kies een voor jou geschikt moment op de dag dat je zeker een uurtje tijd hebt om dit te doen. Vertel ook aan je huisgenoten dat je deze tijd voor jezelf neemt en even niet beschikbaar bent.
- Probeer allereerst de snelle hamstermolen te laten vertragen en verstillen. Breng bewust je aandacht naar een rustgevende activiteit.
- De manier waarop je dit doet, die kan van persoon tot persoon verschillen. Er is immers niet één juiste manier, maar wel joúw manier.
- Een aantal mogelijke ideetjes zijn: doe een ademhalingsoefening, mediteer, neem een aantal rustige yoga-asana’s aan, steek een aantal kaarsen aan, luister naar muziek die je rust brengt, of vertrek even voor een ommetje of korte wandeling. Breng in dat laatste geval je aandacht naar wat je om je heen kan horen, ruiken, zien en voelen.
- Het doel van op deze manier starten is om je (weer) te leren verbinden met jezelf, en met de stukken in en om je die niet in balans zijn.
- Volgende vragen kunnen je verder richting geven:
- Wat vertelt je lichaam, je ademhaling en je gevoel jou? Waar voelt het goed? Waar is er geen rust of evenwicht? Dit kan over allerlei zaken gaan: werk-privé balans, relaties, zelfvertrouwen, oude stukken en patronen van jezelf die in de clinch gaan met nieuwe, …
- Welke impulsen of signalen merk je nu op, maar voordien nog niet? Waar heb je niet naar geluisterd?
- Hoeveel energie ervaar je op dit moment (van 0 tot 10)?
- Wat is een belangrijk energielek voor jou (in deze periode)?
- Welke gedachten houden je tegen om te zorgen voor jezelf? Je kent ze ongetwijfeld al, maar het helpt om ze te benoemen. Spreek ze luidop uit, of schrijf ze neer.
- De antwoorden op deze vragen mogen ‘vanuit de buik’ komen. Zonder ‘goed-of-slecht’ oordeel. Het is wat je op dit moment intuïtief aanvoelt, misschien al wist, maar in dit moment recht aankijkt en erkent. Zo creëer je zélf de mogelijkheid naar zowel rust als beweging.
- Welke behoefte ervaar je, maar wordt nu niet genoeg ingevuld? Welke behoefte heeft aandacht en ruimte nodig? Spreek ze uit of schrijf ze neer. “Ik wil …”, “Ik heb … nodig.”, …
- Wat betekent het voor jou om rond deze behoefte meer voldoening en evenwicht te ervaren? Wat is er dan wél? Wat zie je jezelf doen in zo’n situatie? Wat denk je en voel je? Wat gebeurt er in je omgeving? Wat is er anders als er hier meer beweging in komt?
- Wat is één (super)kleine actie of stap die je kan zetten om hier naartoe te bewegen? Vandaag misschien al, of morgen? Zonder hierbij direct alles al te willen oplossen. Maar om intentie en beweging mogelijk te maken.
Werken aan je veerkracht is een proces, dat tijd en bewuste actie vraagt. Een kleine stap leidt naar een volgende, en een volgende, en een volgende.
Gun jezelf die kleine stap.
Ik wens het je van harte toe!
